Het is een regenachtige dinsdagochtend. Veel te vroeg, veel te nat en veel te herfstig. Een dag om lekker binnen te blijven en helemaal niets te doen. Een verloren dag. Weggespoeld door de regen. Helaas niet voor mij, want ik mag vandaag weer aan het werk. Dus daar sta ik dan; in een nat pak op het perron te wachten op de trein die nu al vertraging heeft. En het is nog niet eens 7:00 uur geweest. Live, laugh, love en carpe diem. Wat is het leven toch mooi. Ik sta bijna op het punt om rechtsomkeer te maken en vandaag toch in pyjama te werken als de hemel plotsklaps openbreekt. Er is geen zonnestraal te zien, maar toch wordt het gehele perron verwarmd door de zoete geur van versgebakken koekjes. Iedereen weet: koekjes maken alles beter, dus schiet ik nog snel even de Kiosk in.
De kracht van het koekje. Ik zou het bijna helend willen noemen. Een koekje maakt blij of geeft troost. En een koekje bij de koffie is wel zo gezellig. Bloem, roomboter, vanillesuiker en een ei; een gouden formule. Vroeger bakten we ze thuis vaak zelf. De geur van versgebakken koekjes neemt me direct mee terug naar mijn jeugd. Samen met mama het deeg maken, kneden tot je tintelende vingers had, vormpjes uitsnijden, de bakplaat in de oven schuiven en tijdens het wachten de beslagkom leeglikken. We bakten altijd een hele plaat vol, dus ook de oma's en opa's mochten meegenieten van onze bakkunsten. Koekjes bakken was altijd een feest.
Mijn liefde voor koekjes is nooit verdwenen. Ik durf te stellen dat er geen koekje bestaat dat ik niet lust. Ik kan heel erg blij worden van chocoladespritsen, havermoutkoekjes, cantuccini of brokken speculaas van de bakker. Ook de inhoud van zo'n koekblik met een assortiment van verschillende, veel te droge en te flauwe koekjes is bij mij niet veilig. Suiker is suiker. Ik denk dat iedere oma vroeger zo'n blik in huis had voor het geval dat er onverwachts visite voor de deur stond. Volgens mij zitten er zoveel conserveringsmiddelen in die koekjes dat je ze tot het eind ter tijden kan bewaren. Dan smaken ze ongetwijfeld nog precies hetzelfde.
Mama's koekjes blijven de lekkerste koekjes. Nog altijd. Daar kan geen koekje van de Kiosk tegenop. Zelfs niet om 07:00 uur 's ochtends. Mijn moeder bakt nu regelmatig koekjes met haar kleinkinderen. Mijn neefje en nichtje zijn er dol op. Koekjes van oma! Wat is er nou lekkerder? Als ik geluk heb, kan ik nog weleens een verdwaald koekje meepikken. Ook deze smaken nog precies zoals vroeger. Sommige dingen veranderen gelukkig nooit.
Koekjes bakken, 1993.